Obawy zakochanego głupca

dla wszystkich zbłąkanych na ścieszkach miłości...

Boje się tego co może się zdarzyć, co mogę zrobić jak mogę Cię zranić, nie znam się na tym,
jestem jak dziecko we mgle zostawione, szukam swej gwiazdy, przewodnika swego który jak
nikt potrafi zrozumieć me lęki. Zna tę osobę lecz nie jestem pewny, kocham ją bardzo, do bólu
lecz nie potrafię powiedzieć sam sobie, że to ona nie szukaj już więcej i za każdym razem
kiedy jestem blisko, gdy wszystko rozumiem, niszczę wszystko, niszczę porządek pytaniami,
obawami swymi przed kolejna raną której serce nie wytrzyma i skoczy w przepaść samotności
po wieki, zniknie na moście, na drodze do szkoły, tyle możliwych jest dróg do ucieczki ile
rodzajów cierpienia zna człowiek, na chodź ich nie używa, ucieka lecz zniknąć nie może.

...droga sama was znajdze

autor

cichy88

Napisany: 2006-10-05 Dodano: 2006-10-17 20:14:55

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie