OBCE , CUDZE , NIE NASZE
Mówią twarze bez wyrazu
bez wyrazu mówią twarze.
Twarze są nam całkiem obce
obce są nam twarze
Skamieniałe oczy płoną
płoną skamieniałe oczy.
Oczy są nam całkiem cudze
cudze są nam oczy
Wreszcie mówią dłonie
dłonie mówią wreszcie.
Dłonie są całkiem nie nasze
nie nasze są dłonie.
Komentarze (26)
Obce , cudze, nie nasze....może drugich im brak....gdy
zabrakło Twoich rąk moje stały się niczyje...ciekawy
wiersz:) pozdrawiam
podoba mi się ta gra słów...
Ciekawy pomysł, rytmicznie się czyta, podoba mi się.
Tam sa oni. Tu jesteśmy my. A pomiędzy hula wiatr
niezrozumienia.
Pozostanie nam coś tylko i wyłącznie naszego?..+++
Tak, ciekawy wiersz, rzadko się taki spotyka. Pomysł
super. Tylko, czy cokolwiek jest nasze? Miłego dnia
Twarze,oczy ,ręce- różne są gesty ludzkie-pozdrawiam
Dobra zabawa słów, od końca też fajnie.
"Wszystko się może mienić"z każdego głazu łzę można
wycisnąć.
Odczytuję z tego wiersza próbę ukazania przepaści
między tzw. elitami władzy, a oczekiwaniami
społeczeństwa... Ich zadufanie i megalomania prowadzi
do wyalienowania. Władza staje się wartością samą w
sobie, staje się wszystkim, co widać nawet w ich
telewizyjnych spotach...
Ciekawa konstrukcja wiersza. Przypomniało mi się
...Tolo ma samolot... od tyłu to samo ;-)