Obdarty ideal
z serii ... o mnie
Majacza mgla odarte ruiny
zgorszone sromotna smiercia ludzkosci
chwieja sie na wietrze kosci szkieletu
zmarnowanej duszy czlowieczej
Bayern;
26. Dezember 2009
Powstanmy ze zdwojona wiara w siebie...
autor
Delfina :o)
Dodano: 2009-01-27 00:01:20
Ten wiersz przeczytano 558 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Wszystko przed Toba, wiele radosci, milosci, wazne by
miec nadzieje , wiare i marzenia. Pozdrawiam.
tak widziec dol kolejny krok spojrzenie do gory -
dobra miniaturka :)))poz.
Wszystko może jeszcze się zdarzyć, szczęście i miłość
może zapukać do drzwi...
dopóki się żyje nie można utracić duszy,można ją w
każdej chwili oczyścić i będzie jak nowa...
Dusza jak feniks odżyje z popiołów i bedzie piękna
niedługo znowu.
Wiara poparta nadzieją na odnowienie duszy i miłość
stawiająca opór wiatrom może wiele zmienić... Wymowna
miniaturka...