Obiad w gronie przyjaciół

"Obiad w gronie przyjaciół".
30.11.2019r. sobota 12:17:00

Obiad w gronie przyjaciół
To niezwykły proces,
Tylko, czy ja w ogóle mam przyjaciół?

Kilku mam, jestem im za to wdzięczny.

Jakoś oddaliłem sie od Pana Boga,
Muszę wrócić do adoracji, do porządnej modlitwy.

Błądzę.

Jednak jestem zagubiony, bo potrzebuję pewnej pomocy,
Ale mimo rozesłania wiadomości do sporej liczby osób
Tylko jednostki odpisały, a jeszcze mniej pomogło
Na tyle na ile mogło.

Za tą pomoc jestem im wdzięczny.

Gdy szczerze mówię i proszę
I przedstawiam jak sytuacja wygląda
To najchętniej by utopili w łyżce wody.
Jeżeli mówię o planach,
Jednak podkreślam, że teraz jest sytuacja czasowo trudniejsza
To pomocy w ogóle brak.

Jeżeli się pojawi skuteczna relacja
To będzie chyba cud.
Większość o Miłości mówi, o tym bym znalazł itd.
Ok. chcę tego, ale teraz Miłość mi nie pomoże,
Teraz to nawet nie mam myśli i siły do tego.

Chcecie mnie wesprzeć, pomóc,
To proszę przynajmniej odpowiedzcie na maile,
Nie wszystkim mogłem wysłać,
Bo nie mają podane na swym profilu.

Kto nie ma maila i zechce
To niech pierwszy się odezwie.

No, ale ja się nie poddaję,
Mimo, że jestem na skraju załamania,
Najwyżej szybciej przywita mnie
Miejmy nadzieję Królestwo Niebieskie.

Staram się patrzeć na krzyż,
Ale wiem, że bardzo pobłądziłem.
Może nikt nie chciał aż tak źle,
Może chciał ktoś jeszcze gorzej,
Ale co mam iść na jakieś egzorcyzmy?
Może swojska odmiana schizmy
Mnie otacza?

No cóż, trzeba brać przykład z samurajów,
A czy też w harakiri?

Propozycje różnej współpracy,
Raz po raz komuś zaufam,
Mam nadzieję, tylko odbić się, wyjść na zero
Nic więcej.
Ale za każdym razem dzieje się nie dobrze
I popadam w jeszcze większe problemy,
Straty itd.

Jednak skoro zewsząd tyle pomysłów,
Chęci współpracy, to czy w końcu ktoś
Zechce dać godną pracę?
Wielkich wymogów nie mam.

Miało być inaczej, a były
Miłe złego początki,
A teraz szczęście jest szczytem nie do osiągnięcia,
Jednak w całym tym cierpieniu
Kolejna dawka nadziei pojawia się.

Musi wrócić rzetelność i uczciwość,
Ale pewne sytuacje prowokowały
Niedobre rozwiązania.

Są ratownicy i są heretycy,
Jest potrzebna pomoc,
Bo na psychiatrii wylądować mogę,
Wiem, że kardiologiczny problem
To nic złego.
Jednak stojąc teraz na skraju przepaści
Brzytwy niczym tonący się chwytam
I jeśli podniosą na mnie sierp
Ja odpalę ładunek,
Który poruszy całą lawinę.
Na dno, w błoto nie pójdę sam.

Jeżeli chcą ryzykować
To niech ryzykują,
Nie wiedzą jakie materiały dowodowe
Mogą pojawić się.

No i odbiegliśmy od tytułu,
Bo ów obiad w gronie przyjaciół
To taki symbol,
A wy dziś, niedzielnie
I kiedykolwiek to czytacie
Musicie wiedzieć, że kolonie zjednoczone
Mogą sprawić, że nawet kosmiczni goście
Tam z daleka
Będą przykładem sumy niedoskonałości.

Nawet jeżeli to implant w walce z uzależnieniem,
Albo mięso z kosmosu
To trzeba dziękować na okoliczność tego,
Że nadejdzie powrót do domu.

Wtedy to wszechobecna słodycz
Będzie najlepszym rozwiązaniem na zimno
I na niepogodę.

Ja już powoli ginę
I niech mnie szukają,
Bo może zdążą znaleźć
Nim okryję się mogiłą.

Wolność zobowiązuje,
Więc wolny jak ptak lecę w przepaść,
Ups jestem ptakiem nielotem,
O rany, mogiła się zbliża.

Jak miło, że jesteście w nocy spać nie umiałem, ale oczom dałem odpocząć i do was nie zaglądałem.

autor

AMOR1988

Napisany: 2019-11-30 Dodano: 2019-12-01 10:20:31

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie