I obiecuję ci siebie

Lubię te szepty. Słodkośpiewne
bezładnie cudne gdy w pośpiechu
pajęczynową tkasz sukienkę
w przedniebnych ściegach. A w nich szept twój

przędzie i wróży gwiazdki z dłoni,
zniecierpliwionych na rozdrożach.
Wiatr puka do drzwi. To nic, to nic
w szepcie lśni nitka muślinowa,

skupiona w drzewach, sypie złotem,
ciepło w bezmyślne szepty wbiega.
Puk, puk i nagle wpadła oknem
otwartym dla nas. W głąb śródniebia.

autor

Stella-Jagoda

Napisany: 2020-10-28 Dodano: 2020-10-28 21:46:36

Ten wiersz przeczytano 2923 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie