Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Obłęd

proszę o uwagi

Skąd boleść we mnie, która serce toczy,
w smutku zanurza, przelewając żale;
i nie pozwala mieć radosnych oczu,
miotając myślą jak wzburzoną falą?

Szaleństwa bliski, burzą osaczony,
pragnę się wyrwać z tego opętania,
lecz mnie trzymają życia mocne szpony,
nie dając poczuć, czym jest smak kochania.

autor

Sotek

Dodano: 2013-04-05 08:28:06
Ten wiersz przeczytano 5696 razy
Oddanych głosów: 121
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (106)

_wena_ _wena_

'i wpędza w smutek...':)))

Inna Inna

Tylko nic na siłę. Miłość zazwyczaj przychodzi
niespodziewanie.
Pozdrawiam

olina olina

Zora2 chyba ma rację - małe korekty pierwsze strofy
nadały jej klasy... a druga strofa świetna, brawo...
pozdrawiam i czytam następne twoje wiersze...

madadorax0408 madadorax0408

Ale masz fanów swojej poezji!!!Ja od dziś też się do
nich zaliczam,pozdrawiam

konwalia444 konwalia444

Czy już znalazłeś swoje szczęście?Miłość?

Zora2 Zora2

Prosisz o uwagi, zatem ośmielam się napisać Ci, co,
moim zdaniem, powinieneś zmienić.
W pierwszej zwrotce zastosowałeś zwrot
- „(…) boleść (…) co nie pozwala” . Przez krytyków
stosowanie zaimka względnego „co” zamiast
przymiotnikowego „który” nosi nazwę cokania i jest
uznawane za błąd stylistyczny. Mam wrażenie, poza tym,
że użyłeś tego zaimka żeby nie powtórzyć spójnika „i”
lub „który”.
I jeszcze zwrot „mieć w radości oczu” – niegramatyczny
i mało logiczny.

Jak naprawić?

Wersja pierwotna:
Skąd boleść we mnie, która serce toczy
i w smutek wpędza wylewając żale,
co nie pozwala mieć w radości oczu,
miotając myślą jak wzburzoną falą?

Po niewielkiej korekcie:

Skąd boleść we mnie, która serce toczy,
w smutku zanurza, przelewając żale;
i nie pozwala mieć radosnych oczu,
miotając myślą jak wzburzoną falą?

W drugiej zwrotce używasz zwrotu „burzą osaczony”
Poprawnie zapis powinien wyglądać tak: „osaczony przez
burzę”.

„Szaleństwa bliski, burzą osaczony,
pragnę się wyrwać z tego opętania,”

O pierwszym wersie i zwrocie „burzą osaczony” już
pisałam, a teraz wers drugi – „z tego” jest
wypełniaczem (dla zachowania rytmu).
Myślę, że powinieneś pomyśleć nad tymi wersami :)
Pozdrawiam. Miłego :)

Mephala Mephala

Wszyscy mają mały wstręt do siebie. Jedyne co
pozostaje, by wycofać się z samokrytyki to inni
ludzie.

ZOLEANDER ZOLEANDER

Zawsze jakaś boleść w serduchu... Ładnie. Pozdrowienia
:))

Krzysztof Kwasiżur Krzysztof Kwasiżur

Ja odczytuję treść jak tęsknotę, a nie miłość.
Ale może już zapomniałem, może mylę te uczucia?
W każdym razie - bardzo obrazowo i dojmująco opisane
dotkliwe dla podmiotu uczucia!

Isana Isana

" lecz mnie trzymają życia mocne szpony, nie dając
poczuć, czym jest smak kochania." Smutne, ale tak bywa
drogi Sotku i nawet gdybyśmy włosy z głowy rwali nie
mamy wpływu na wiele spraw. Po prostu życie toczy się
dalej. Pozdrawiam :)

szarobury szarobury

Wiersz - skarga. rzeczywiście smutny z piękna melodią.
Pozdrawiam

Cecylia Dąbrowska Cecylia Dąbrowska

Ładny wiersz, w/g mnie o poszukiwaniu szczęścia i
miłości, bez której ciężko. Pozdrawiam

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Twój wiersz też jest cudowny jak i moja modlitwa.
Przykre jest tylko jedno, że chwalisz wiersz jednego
autora, a drugiego już nie. Nie oceniaj utworów przez
pryzmat osób, a treść.

zyka zyka

Duch romantyka, strzała amora przeszła obok, ale
tylko na chwilę.Pozdrawiam.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »