Oblicza matek
troszkę z wyprzedzeniem - ale kochamy je przez cały rok
w bólach potomstwo na świat wydała
chwili narodzin oczekiwała
od noworodka tuliła dziecię
nasza mateńka jedyna w świecie
tej co nie dane było mieć własnych
nie pomagały słów czułych plastry
chwilą natchnienia los swój wybrała
sieroce serca mocno kochała
z uczuć do tego który był wdowcem
wzięła w posagu choć były obce
nie pomyślała młoda panienka
dziś jest macochą choć serce pęka
gdy syn czy córka z gniazda wyfruwa
mamuśką nazwą choć zawsze druga
z wielkim oddaniem wnuki wychowa
niestety mówią do niej teściowa
każda poznała potomstwa drogi
często płakała doznając trwogi
gdy mrok otoczył przeprowadzała
taką w pamięci nam pozostała
Komentarze (17)
matka zawsze będzie matką
Czy wyrósł z nas geniusz, czy gagatek, serce otwiera
dla swoich dziatek. I choć ją czasem życie nie pieści,
to dla niej dzieci Ci najmilejsi. Czy jest jej dzień,
czy też go nie ma, o matkach pisać nasza potrzeba.
O matkach faktycznie można serię wierszy spod pióra
puścić, każdy będzie żywy i prawdziwy. Ten również
życiem pachnie.
Matka przez duże M tyle mogę powiedzieć po
przeczytaniu wiersza
ja też się pod tym podpiszę.
Witaj Ninoczka - wcale nie z wyprzedzeniem to jest
cały czas aktualne...bardzo ciekawy wiersz, a takich
przykładów można coraz więcej nasłuchać - codziennie w
gazetach czy telewizji od przykładów się
roi...powodzenia
"...Bo tylko serce matki..." tak mi się Ninoczko z
Twoimi słowami skojarzyło, chociaż nie do końca...
Pozdrawiam:)
Mama to piękne słowa. I najbardziej go kocha się te
biologiczne.
Wiersz pełen ciepła i czułości. Czyta się go płynnie.
Ciekawie spuentowany.
cała prawda o gorącym kochającym sercu kobiety-matki,
która nie tylko swoje ale i cudze dziecię przytuli
Nie szkodzi,że z wyprzedzeniem. Taki wiersz zawsze
miło przeczytać. Pozdrawiam:)
Wstrząsnął mnie. Słowo macocha jeszcze rozumiem. Ale
teściowa w tym kontekście to nieporozumienie i
pogardliwa nazwa, dla kobiety, zajmującej się z pełnym
oddaniem wnukami. Serdecznie pozdrawiam.
Patetyczne, ale poprawne ze wszech miar.
W wierszu o takiej tematyce, zrezygnowałbym z patosu -
na rzecz ciepła.
Ale wiersz dobry.
Matka to najwspanialsza istota świata, wielu to
odkrywa, gdy przeminą już jej lata.
piękny wiersz. :)
takie są matki i chocby dziecko stało sie nic nie
warte zawsze będzie stała za nim murem....