Oblicza śmierci

Pomniki budujemy z pustynnego piasku z zachodniego wiatru z łez szczypiących policzki

Cichymi ustami
bezszelestnie opowiadam gwiazdom
o conocnym umieraniu Prometeusza,
któremu sęp wykrada wątrobę;
śmiertelnych krwiach Chrystusa,
co mi jeszcze nie zaschły na powiekach;
żołnierzach, którym piasek wrogich ziem
pomiędzy poległe usta, nie serca, się wdziera;

w śmierć tylko nie wierzę
pachnącą woskiem,
przyozdobioną kwiatami,
zapisaną na sklepowym paragonie;

autor

Helmi

Dodano: 2008-11-01 22:36:23

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie