Obłoki
Zwiewne pierzaste obłoki,
Gonione leciutkim wiatrem,
Gdy wejdą na pułap wysoki,
Dla oczu jawią się martwe.
Swą barwą biało-niebieską,
Dodają niebu uroku,
Gdy tworzą kształty anielskie,
Pułapką bywają wzroku.
Mogę w nich godzinami,
Przeróżne kształty oglądać,
A mając je przed oczami,
Wciąż nowych zaczynam żądać.
Ale nie zawsze żądania,
Spełniają się na życzenie,
Więc wizualne doznania,
Wciąż będą moim marzeniem.
autor
jarmolstan
Dodano: 2009-06-01 08:21:49
Ten wiersz przeczytano 2466 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Zgadzam się z Tobą że obłoki bywają pułapką
wzroku...kuszą urokiem przeróżnych kształtów i budzą
wyobraźnię.
Śliczne te Twoje obłoki. Muszę tu częśniej zaglądać ,
bo lubię rymowanki.
Bardzo płynny , melodyjny wiersz. Dobrze sie czyta.
interesująco ukazane. nie pomyślałabym że nawet obłoki
można przedstawić w tak ciekawy sposób:)
Lekko i z gracją ciepło i romantycznie lubie takie
klimaty...pozdrawiam...
ładnie temat ujety.Obłoki to piekna inspiracja dla
wrazliwych duszą.
Pobujać w obłokach dobra rzecz, czasami jednak
marzenia są nieosiągalne.
...dobrze jest przeczytać o niebieskim niebie z
białymi chmurkami ,bo u mnie buro szare bijące
gromami...i marzy mi się słońce cieplutkie lub
gorące....
Z pozoru niewinny ale urokliwy wiersz nawet o
obłokach można pięknie pisać.
Bardzo ładnie, też lubię patrzec w obłoki.
I tak trzymaj dalej swe marzenia, w chmurach nadzieja.
Ciekawe odniesienie do obłoków...wiersz na bardzo
dobrym poziomie... pozdrawiam :)
Tak pięknie, leciutko i zwiewnie - że dech zapiera - w
Twoim stylu.
Z chmur można wyczytać wiele i są jak widać
natchnieniem
nawet obłoki zainspirują poetę.Ładny wiersz