obojętność

Zamknięta.
w pokoju bez ścian
w umysle.

krzyczę o pomoc,
nikt nie słucha.
świat jest obojętny na moje wołanie..

pokochaj!! - wręcz wrzeszczę
dlaczego nikt nawet się nie obejrzy?
.. na krzyk odpowiada Cisza..

patrzę za okno: kolorowy świat
ludzie zakochani, smutni, starzy
dlaczego nie mogę się w nim odnaleźć..?

staje na parapecie
przede mną to wszystko.
świat- głuchy jak pień..

robię jeszcze jeden krok- ostatni
spadam. wiatr. szum.
upadam na betonowy chodnik..



nikt się nawet nie obejrzał ..

autor

sonia

Dodano: 2004-06-17 23:21:25

Ten wiersz przeczytano 401 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie