Obojętność
Słucham - nie słyszę
potrzebujących krzyku.
Nie pomogę,
tym ludziom, wyklęty niewolniku...
Patrzę - nie wiedzę
głodnych dzieci.
Nie pomogę,
niech robią to lepsi.
Dotykam - nie czuję
nierówności tego świata.
Nic, nic nie zrobię.
Jestem synem tego kata.
autor
pisarkabiel
Dodano: 2015-08-28 14:28:11
Ten wiersz przeczytano 474 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Pozdrawiam :)
Smutna refleksja.
Pozdrawiam:)
Bardzo smutne. Pozdrawiam
Pozdrawiam:]
ciekawy wiersz pozdrawiam