Obraz...

Twój opis na gg czytam..
...Dół... a co komu do tego?...MI...
Pisze do Ciebie bo zostawić samej Cię nie moge..
Żałuje że obrazu nie moge w tym momencie zacząć malować...
Bo dar nie był mi taki dany...
Opisze Ci jednak co przedstawione by było...
Tło pokój ciemny z krzesłem na środku...
Na nim siedząca dziewczyna co smutną mine ma a łzy w oczach błyszczą...
Za nią postać stojąca.. ręke na ramieniu jej trzyma...
Osoba ta Anielskiego oblicz nie ma... ludzkie i smutne tym widokiem...
Po tym drugi bym zaczą...
Ujęcie pokoju to samo lecz postacie już w pozach zmienione...
Ona odwrócona jest... uśmiecha sie nieśmiało...
On uśmiechem pełnym radości jej odpowiada...
Można te obrazy jak mit namalować...
Tłem teraz las by się stał..nieba prześwity w koronach drzew...
Ona nad strumieniem by kucała.. w swą smutna twarz się wpatrywała...
On dłonią ramienia nie opuścił...
Skrzydłami obdarowany by został co na obrazie ledwie cieniem są jakby z jedwabiu utkane..
Wiesz jakby druga wersja obrazu wyglądała?
Las i strumień nie ruszone...gdzie się nasze postacie podziały...
Widzisz ten punkcik na niebie... co gwiazd tak blisko jest...
To oni...

autor

BartłomiejM.

Napisany: 2008-01-06 Dodano: 2009-01-06 22:41:57

Ten wiersz przeczytano 645 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie