Obraz
Ostatni oddech lata, przynosi sercu
wiatr,
Pod złotą łunę słońca, pod złoty świata
dach,
Znad rzeki ogrom wspomnień, unosi w górę
gdzieś,
Domu obraz daleki, zagubiony wznosi się.
Z dala od wszystkich z dala od bliskich tak
nagle rzucił los,
W gwarze tajemnic brzmi nieznany dla mego
serca głos,
Znad rzeki ogrom wspomnień unosi w górę
gdzieś,
Domu obraz daleki,zagubiony wznosi się.
Wyciągnij dłonie przed siebie i chwyć
ulotne marzenie,
Niechaj rozproszy ono złej nocy mroczne
cienie,
A białe nadziei skrzydła przeniosą Cię jak
ptak,
Niczym sie nie zrażaj, gdyż los Ci pisany
tak.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.