obraz dla Anny

usiadł artysta przy sztalugach
by namalować deszcz czerwcowy
jak spada wstydem
i się maże
kiedy wiatr plącze złote włosy
i wpina łukiem rozpostartym
od horyzontów aż po krańce
związując w szklisty, mokry diament
ostatnie krople krzykiem
amen

na szklanych rysach
łzy fontanny
przebija światło w śmiesznych pozach
zasznurowany szept dla Anny
jakby nieśmiała biała zorza
rozbłysła nagle i przypadkiem
kiedy wiosenna nimfa bosa
tańczyła w deszczu między światłem

to nic, że suknię deszcz rozwiązał
że kibić boskiej Afrodyty
rozwiesza malarz na sztalugach
by ukryć słońce w witraż szyby
dla ciebie, dla mnie

autor

Niezapominajka

Napisany: 2006-12-10 Dodano: 2006-12-12 09:30:29

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie