Obraz Twój

Nie wierzę swemu szczęściu, że to się zdarzyło
Spotkałem Ciebie wczoraj me serce ożyło
Jaka nieopisaną radość we tchnęłaś nową
Zapisaną kształtem warg Twoich i naszą rozmową

Pamiętasz jak kreśliłem kształty Twojej twarzy
Ten obraz cudowny zawsze mi się marzył
Ciepło spojrzenia Twego i wielka mądrości
Przeszyły moje ciało aż do szpiku kości

Byłaś wczoraj ze mną, tak jak Świtezianka
Do późnego wieczora od wczesnego ranka
Dotknęłaś ust moim i wtedy wiedziałem
Że Cię pragnę ogromnie i duszą i ciałem

Jesteś jak Bogini ku Tobie westchnienia
Ty drogę wskazujesz mojego istnienia
Nicość tu bez Ciebie, więc proszę pozostań
Niech nie będzie więcej pożegnań i rozstań

autor

witus

Napisany: 2008-08-08 Dodano: 2008-08-08 20:05:52

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie