OBRAZ ŻYCIA LUDZKIEGO

Poprzez przestworza hula wiatr
Roznosząc popioły zawiści,
Poprzez setki tysięcy lat
W imię ludzkiej nienawiści.
Dlaczego nie mogę rozdmuchać tych dni,
Które zdeptały i rozbiły mnie?
Dlaczego na świecie ludzie są źli?
Niech mi odpowie ten kto to wie.
Nie traćmy czasu na próżne sny
I nie rozwódźmy się byle czym.
Bowiem najlepsze reguły gry,
Ustala ten kro wiedzie prym.
Dziś nie ma sensu uzdrawiać świat,
Który powoli stacza się w cień.
Poszukaj lepiej paproci kwiat
I przeżyj jeszcze szczęśliwy dzień.

autor

gwgiga

Napisany: 2006-11-04 Dodano: 2006-11-04 15:52:05

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie