obrazek znad jezior i lasów
czerwień przygasła różowiał pas nieba
aż w końcu osiadł granatem na drzewach
niosły się czaple wołania nad wodą
kipiała młodość
w wodzie roztańczył się odblask księżyca
szumiały trzciny kwilący ptak przysiadł
płomień ogniska czarował migocąc
mazurską nocą
mrok las przytulał sponurzały świerki
przydrożne brzozy siały urok wielki
psy ujadały w okolicznych wioskach
pieśń się rozniosła
gdzieś w białym domku nad jeziora
brzegiem
czas pośród piękna za szybko przebiegnie
by poznać Mazur wielki czar dokładnie
życia zabraknie
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2013-05-22 19:01:57
Ten wiersz przeczytano 2544 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Cudnie...
podoba mi się, mieszkam na mazurach.
...by poznać Mazur wielki czar dokładnie
życia zabraknie,... piękne i prawdziwe słowa,
pozdrawiam.
Piękny, saficki wiersz, bardo klasyczny zarówno w
budowie, jaki w treści, i w metaforyce, w ogóle w
stylu wypowiedzi. Świetny!
I racja: nie starczy życia, żeby zobaczyć choć małą
cząstkę całego piękna, jakie jest na całej naszej
planecie (także na Mazurach).
No i dobrze. :)
Jeszcze pamiętam Kalwę o świcie i cudownie czysty
Dłużek.
Jak tam dzisiaj - nie wiem.
może dalej tak pięknie, jak w Twoich słowach.
Pozdrawiam :)
...jak pięknie przeniosłaś mnie nad mazurskie klimaty
:-)Ślicznie namalowałaś swojego "motyla".Barwami serca
i jego ciepłem.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
Kipiała młodość mazurską nocą, a życia zabraknie, żeby
wyśpiewać pieśń o pięknie przyrody - tak piszesz. :)
Mazursko-safickie strofy w bardzo obrazowym, malarskim
wierszu. Pozdrawiam :)
Pamiętam takie lata na Mazurach,dawno, dawno
temu...serdecznie pozdrawiam :)
kolory nieba i kolory ziemi i piękno Mazur wszystko w
wierszu się mieni...
witam...umiesz się bawić słowem i wyszło
rewelacyjnie...pozdrawiam ciepło
Poprawiając sensownie treść - popsuła Pani rytm
ostatnich wersów.
Jagódko ,jak zawsze ,pięknie
Bardzo milutkie :)
cud natury