Obrazy
Wiatr kręci słońcem jak zdartą płytą.
Pogodna aura ma twarz rozmytą.
Niczym zegar Salvadora Dali.
Słychać serca rytm, ale w oddali.
Spływa barwa głosu na płaszcz nocy.
Faluje więc ptak i skrzydła moczy.
Miłość szumi jak bez perły muszla.
Wenus z Milo jak mgła się porusza.
Po kroplach rosy porannych biega.
Rozbudzona, gdy słowik jak zegar
nakręca nową słońca muzykę.
Niebo w objęciach miłość kołysze.
autor
M.A.R.G.O.T
Dodano: 2020-07-03 22:16:33
Ten wiersz przeczytano 1635 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (81)
Witaj.
Piękny metaforyczny przekaz, wiersza.
Pozdrawiam M.A.R.G.O.T.:)
Dzięki waldi1 :) Pozdrawiam.
Przepięknie wiersz skonstruowany ... świetnie się
czyta ...
Dziękuję fatamorgana7 :) Pozdrawiam.
Oczarowałaś wersami/Niebo w objęciach miłość
kołysze/cudnie. :)
Odbieram bardzo pozytywnie :)
Pozdrawiam :)
Dziękuję koplida :)
Dzięki Okoń :) Pozdrawiam.
Pięknie.
Miłosny obraz zapisany wierszem.
Super!
Pozdrawiam
Bereniko miłość przecież taka jest. Kołysze nasze
zmysły... Pozdrawiam :)
Kropla47 bardzo mi miło. Pozdrawiam serdecznie :)
Wenus z Miło rozkołysała wszystkie moje zmysły...
Z podobaniem, pozdrawiam serdecznie :) B.G.
Podoba się... ładny wiersz o miłości:)
Dziękuję Norbercie. Również życzę miłego weekendu :)