obrazy czasu
Ostre fragmenty
rozbitego zwierciadła przeszłości,
obrazy odbijają, coraz bardziej,
płynącymi porami roku, zatarte.
Nowe promienie wschodniego słońca
ściągają ze starych wspomnień kir.
Resztki kosmatych smutku mgieł
w ciasnych wąwozach nocy się kryją.
Stare obrazy w nowych ramach
patrzą dawno wybrzmiałym echem.
Nowe obrazy w starych ramach
tchną nadzieją chwil przyszłych.
Czas – malarz, jak biedny artysta.
na obrazach kiedyś doskonałych
wciąż nowe warstwy barw kładzie
i tylko w tle wciąż ten sam cień - ja
Komentarze (2)
A cień wciąż ten sam. Świetnie, refleksyjnie☺
swietny refleksyjny wiersz pozdrawiam