Obserwator

Patrze mu prosto w oczy ,
On stoi naprzeciw mnie ,
Czasem na swe życie klnie ,
Wygląda na zagubionego ,
Bo już nie wie jak dotrzeć do swego ,
Obawa a może już jej brak przemawia przez niego ,
Bywa że nie wie czego oczekiwać od siebie samego ,
Nie pyta dlaczego ,
Wydaje się że nie czeka już na nadejście lepszego ,
Przebija przez niego wizja miłości i marzenia ,
Lecz coraz bardziej się oddalającego ,
Patrząc mu prosto w oczy ,
Spotykam się z nim przed lustrem w dzień i w nocy ,
Więc nie pytam , więc nie odpowiadam ,
Tylko zaobserwowane poprzez zapis opowiadam .

autor

Zipek

Napisany: 2009-04-12 Dodano: 2009-11-28 05:11:00

Ten wiersz przeczytano 639 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie