Obsesja II
Mówisz, że to przeznaczenie
bo od pierwszego spojrzenia,
rozmowy, dotknięcia,
kochasz.
Złapałeś, już nie ucieknę.
Z dnia na dzień wiesz coraz więcej.
Dużo za dużo. Podsyłasz
dziesiątki zdjęć,
a na każdym
ja - twoja
jedyna miłość.
Na jednym wychodzę z domu,
dwa inne
- fryzjer, przystanek,
ostatnie - stoję przy oknie
wpatrzona w niebo. Czytałeś,
że kocham psy, mam dwie córki.
Będziemy tacy szczęśliwi!
Już wiesz, gdzie robię zakupy
i jakich perfum używam.
Następna randka u ciebie,
namawiasz, przyrzekasz cuda,
kolację, dziesiąte niebo.
Lęk dławi, próbuję uciec.
Za wycieraczką anonim,
jak mandat dla łatwowiernej.
Zdajesz się być z każdej strony.
Nie ściga się wielbicieli.
https://www.youtube.com/watch?v=4qkrsodwJGY
&list=LLIre0biJhzvZNrUK8HF1wWA&index=6&t=0s
Turkusowa Anna
Komentarze (51)
Mocny przekaz Aniu. Bardzo na tak. Pozdrawiam ciepło
obsesja może dosięgnąć każdego ale staje się
niebezpieczna kiedy skierowana jest na Bogu ducha
winnego drugiego człowieka
świetny wiersz o brzydocie
miłej soboty :)
A może to stalker albo Kalibabka? Żarcik :)
Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam Aniu :)
Wiersz dobry, a sytuacja niekiedy nawet zagrażająca
życiu :(
Pozdrawiam.
Za fatamorgana7.
Pozdrawiam
Witaj Aniu:)
Mam taką nadzieję,że to tylko tak peelce się wygraża
nie Tobie:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Psychopatów nie brakuje.
Świetnie nakreślony problem.
Pozdrawiam Aniu :)
Uporczywe nękanie, przemoc domowa. Ludzie czują się
osaczeni.
Wiersz doskonale przedstawia bolesny problem.
Pozdrawiam:)
Witaj,
na szczęście stalkerzy nie są już bezkarni.
Tylko odpowiednie oragana (męskie) muszą to pojąć
właściwie.
PS Wyjaśnienie u mnie i porzepraszam raz jeszcze
- ja w przeciwieństwie do Ciebie nie spodobałam
się z powodu ostatniego tekstu - też nie
nowość.
Pozdrawiam /+/
Okropne to... Dobrze oddany stalking w wierszu.
Pozdrawiam:)
Trochę zmasakrowałaś, Anno.
Napiszę tak: czasami trzeba zrozumieć, że "miłość"
jest zbyt wielka, żeby ją posiadać. Niektórzy nie
rozumieją... straszne...
Znakomity wiersz. Pozdrawiam :-)
Witaj Anno,
siedzę i odpisuję na komentarze.
Twój pojawił się i znikł - czyżbyś się
rozmyślila?
Pozdrawiam na razie.
Smutne to, gdy ktoś nie potrafi pogodzić się z
przegraną.
Miło odwiedzić.
:)
Ukłony ciepłe pozdrowienia.
Dobry wiersz. Od miłości do nienawiści tylko jeden
krok.pozdrawiam, Aniu.:)