obudź

Nasza wrażliwość zanika w codzienności,
w zamieci spraw i obowiązków,
w gęstej sieci komercji,pazernych reklam,
dni napędzanych machiną mamony.
Resztką sił wykrzeszę z siebie spokój duszy,
odnajdę drogę prostą rozum jest władcą ciała,więc kierujmy się nim!
znajdź w człowieku wartości wzniosłe,
by ciało z nadmiaru śmieci szybko się nie zestarzało,
niech wypłynie z ciebie rzeka dobrych myśli i
ogarnie cały świat!
obódź w sobie Boga,on twym
przyjacielem dziś zostanie!
Bóg wypełni nasze życie i rozwieje nasze zatroskanie.
Więc gdy na nowo się obudzisz,
pomiń w swoim życiu sztuczną wizję świata,
zrozum prawdę starą,
że nie dobro materialne po nas pozostanie,
ale pamięć i przez ludzi wspominanie.

autor

Ewa Kłoczkowska

Napisany: 2014-10-18 Dodano: 2014-10-18 21:01:56

Ten wiersz przeczytano 781 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie