Obudź się
Obudź się we mnie,
obudź się wierszem,
będziemy przebijać słów wakuole
w jądra ich wnikać z rozkoszą,
smakować do woli.
Niech nielogicznym
nasz świat nazywają,
nieprzejednani.
Ci co go nigdy nie zrozumieją,
już dawno światło zgasili,
uczucia kładąc na zysku szali.
Jestem szalona i nie dbam
– co potem.
Daj mi – proszę, papier i pióro,
miejsce przy sobie, bujany fotel,
bym mogła w obłoki odfrunąć.
autor
TeniaBrass
Dodano: 2010-08-30 11:05:59
Ten wiersz przeczytano 1008 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Też jestem szalony i nie ważę nielogicznych uczuć na
szali. Co to są wakuole? Ostatnia zwrotka
najfajniejsza, obrazowa, ale wszystkie sformułowania
super. Pozdrawiam
To jest przebudzenie...
Gdybym umiał tak rymować- podbiłbym Internet :)))))
"Daj mi – proszę, papier i pióro,
miejsce przy sobie, bujany fotel,
bym mogła w obłoki odfrunąć" tak daj... . Życie ja się
tobą owinę jak wełnianym szalikiem itd.
czego wiecej trzeba w taka pogode ;)
witaj,właśnie Twój wiersz pozwala na odnowę sił i
pokonanie strachu "Jestem szalona i nie dbam - co
potem",wysyłam usmiech
Piekny jest Twoj wiersz :)
Teniu... trafiłaś z tym szaleństwem
tak... ostatnia zwrotka najlepsza.
Za ostatnią zwrotkę - duży plus :)..Pisz..tylko
równiej :).. M.
Teniu a gdzie Ty chcesz fruwać ? Teraz czas na bociany
:)))))
Super końcówka, ja po prostu odpłynęłam, pozdrawiam
cieplutko:):):)
potrafisz zatrzymać czytelnika na znacznie
dłużej..brawo..niesamowite zaproszenie.....pozdrawiam
każdy by tak chciał odfrunąć w obłoki :-) pięknie
Teniu, oj pięknie :-)
"Daj mi – proszę, papier i pióro," - cóż to za
niezwykły oręż... kruszy skały, zdobywa serca, budzi
ducha w narodzie... wiele może... Pozdrawiam
TenięBrass. ;)