Obudźmy w sobie wiarę, nadzieję...
Obudź we mnie…
Światłość!
Bądź moją…
Nadzieją!
Pragnij mojej…
Miłości!
Zaglądaj w moją…
Wiarę!
Wzbudź we mnie
niedoskonałość,
Którą każ mi naprawiać!
Nie stójmy w miejscu!
Cały świat idzie do przodu.
Nie bądźmy jak wszyscy,
My żyjmy Radością,
Z poznania Tego,
Co światem całym panuje!
W Nim mamy rozkosz,
Dnia codziennego.
Ziemskiej tułaczki,
Do bram Raju…
Wierzę, kocham, mam nadzieję
Jak dziecko
I tą dziecięcą ufnością
Pragnę zawierzyć Ci, Panie
Moje skromne życie…
Idźmy i głośmy
Zbawienie Świata!
Dokonane w każdym
Grzesznym sercu człowieka…
Komentarze (8)
Podoba mi się,jako wiersz.Jak na modlitwę,mało
osobista.
Wiersz ufny i pełen wiary,naprawdę łatwiej się żyje
jeśli mamy świadomość że nie jesteśmy sami że ktoś nad
nami czuwa:)
A warto obudzić, bo dzisiaj zbyt mało tych cnót...
Wiara , nadzieja i miłość to filary naszego życia...
Ładna modlitwa.
Wiara,miłość,nadzieja-to domena człowieka.Dodajmy
jeszcze radość ,ufność,smutek-tak bardzo nam to
wszystko przydatne jest w życiu.Z Panem Bogiem łatwiej
żyć.Wiersz pełen wiary.Pozdrawiam
Wiersz- modlitwa, pełna ufności... bardzo ładny
wiersz.
...z Panem Bogiem jest łatwiej żyć...bo nie jesteś
sama...
Wiersz pełen wiary. Tak trzymaj...jest łatwiej .