Ocalenie

Pamięci Tych co zginęli pod zwałowiskiem Hali wystawowej w Katowicach w 2006r

Sekundy,dłoń wyciągnięta gestem rozpaczy wzywa pomocy.
-Zimno ,ciemność i ból nie mogę umrzeć tej nocy-.
pod zwałowiskiem gruzów iskierka życia gaśnie,
otwiera powieki nadziei ,popatrzy w ciemność nim... zaśnie.

Świadomość się budzi .-Smutno tak odejść bez pożegnania,
córeczko, żono nie jesteście przygotowane na takie rozstania-
nad głową szum skrzydeł,szare piórko spadło na rumowisko,
odgłosy ludzi,światełko latarki,znów ciemność i... to wszystko.

Minuty niezdrowego snu,beznadzieja i przebudzenie.
Gołąb cichutko grucha ,dziobem całuje policzki, Ocalenie !
-Mój przyjacielu nie zawiodłeś mnie, nie opuściłeś w potrzebie,
jestem tu sam, siądź na moim ramieniu tak czekałem na Ciebie-.

Znów ciemność tylko ten szum skrzydeł i gruchanie.
-Odchodzę ,przebacz mi winy i przyjmij mą duszę Panie.
Pustka otwieram oczy ,jasność czy jestem już w niebie ?.-
-Spokojnie Przyjacielu to gołąb on uratował Ciebie !.-

autor

renia

Napisany: 2006-01-22 Dodano: 2015-01-28 10:04:38

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie