ocalenie
los dał mi szansę
otarłem się o stratę
uwierzyłem w cud
ukrywam łzy
widzę jak zdrowiejsz
jak promieniejesz
dziękuję wam obu
tobie Jacku i Bogu
wszepiłeś energię dziecku
zapewniłeś że nie odejdzie
zapłaciłem cenę
nauczkę życia
nie gonie za szczęściem
kiedy ucieka
niech idzie swoją drogą
ja mam ciebie chłopcze
mam cię z powrotem
autor
Adamusss
Dodano: 2017-02-16 12:52:37
Ten wiersz przeczytano 546 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
wiara góry przenosi
Wiara posiada wielką moc i jest za co dziękować.
Pozdrawiam
Bardzo przyjemny wiersz, urzekł mnie :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Witaj, sa takie sytuacje w zyciu, ktore sprawiaja ze
diametralnie zmieniaja sie nasze priorytety. Dobry
wiersz. Moc serdecznosci.
wspaniale:)
pozdrawiam:)
O proszę, kolejne oblicze ocalenia czegoś/kogoś.
Podoba mi się.
czasem musi nami los mocno potrząsnąć, by zrozumieć co
jest najważniejsze!
Radość z ocalenia płynąca z wiersza udziela się
czytelnikowi. Chyba uciekło "cz" z "wszczepiłeś" i
ogonek z "gonię". Miłego dnia:)