OCALIĆ

Bardzo ciekawe, pozdrawiam serdecznie :)

Jasne, że Konstanty, przecież nie Klarysa:)))

Brawo Konstanty ;)

errata: /chciałbym/
Wiersz K.I. Gałczyńskiego jest o wiele dłuższy. To
tylko fragment:-)

dzięki

Klaryso ładne. Bardzo.

Ten wiersz potrafi zatrzymać :) Pozdrawiam serdecznie
+++

Tak mi się skojarzyło...

(...)Ile w trudzie nieustannym,
wspólnych zmartwień,
wspólnych dążeń,
ile chlebów rozkrajanych,
pocałunków, schodów,książek,
oczy Twe jak piękne świece,
a w sercu źródło promienia,
więc ja chciałabym
Twoje serce ocalić od zapomnienia!

U Twych ramion płaszcz powisa,
krzykliwy,z leśnego ptactwa,
długi przez cały korytarz,
przez podwórze aż gdzie gwiazda Wenus,
a Tyś lot i górność chmurna,
blask wody i kamienia,
chciałabym oczu Twoich chmurność
ocalić od zapomnienia!
/K.I.G/

Twój wiersz... bardzo!
Miłego wieczoru, Wędrowcu:-)

zapamiętać ciebie na życie razem do końca
taka myśl w głowie się rodząca nie daje żyć

dzięki :)

Jestem na TAK
Pozdrawiam