Och, życie
Tak trudno jest ciebie zrozumieć,
chcesz żyć,
jak tylko umiesz.
Plączesz się pod nogami,
chodzisz ciągle za nami.
Dajesz swoje okruchy,
zebrane codziennością,
czasami każesz żyć na wesoło,
jak to jest w końcu z tobą.
Przeplatasz dni radościami,
łzami i cierpieniami,
robisz z nami co chcesz,
co z tobą w końcu jest.
Och, życie.
Kochać cię to mało,
żyć z tobą trzeba odważnie,
nie można się poddawać,
nie jest to jakaś zabawa.
Pod rękę i iść śmiało,
z tobą przez życie na całość,
nie oglądając się za siebie,
mieć u boku tylko ciebie.
Komentarze (27)
Pieknie
Och życie, życie kocham cię skrycie. Piękny wiersz
Optymistyczny i z werwą marsz w życie, a nie leniwy
spacerek. I o to chodzi. Pozdrawiam :)
samo życie i nadzieja
i tak dalej
ciepły optymistyczny wiersz :)
Ładnie i optymistycznie.
Ktoś powiedział, że "sztuka życia jest najtrudniejszą
ze sztuk". Sympatyczny wiersz.:)
Pozdrawiam ciepło :)
iść w życie, z głową do góry :-)
"Och, życie.
Kochać cię, to mało,"
...pozdrawiam :)
Dobranoc i dziękuję.
witam...warto żyć...choć krótko się żyje ale za to
treściwie ...pozdrawiam ciepło
Och życie, kocham cię!
Dobrze zauważyłaś,że warto żyć:)
Cieplutkie:)
Optymistycznie:))
Witam . Bardzo mi się podoba . Pozdrawiam serdecznie