Ochłodzenie
Mówię przed snem
- odejdź, zapomnieć chcę !!!
A Ty choć nieobecna, prowadzisz mnie przez
noc jak ślepca...
Rano z odległości mej tęsknoty,
z nieobecności Twojej nieznośnej,
uparcie piszę i drę ten wiersz,
wiersz o nadziei i o wiośnie
Ponieważ tak niezwyczajnie, banalnie, brak
Twego cienia,
nie możesz tak sobie swobodnie nie pisać do
mnie
Znów przyszło lato, wokół pełno
wspomnień,
a mnie czeka śmierć z wyziębienia
Dodano: 2014-07-10 15:06:29
Ten wiersz przeczytano 738 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Zawsze zadziornie i fajnie. Pozdrawiam.
ciekawie i z tęsknotą za kobiecym ciepłem :)
chłód emocjonalny z braku bliskiej sercu osoby nawet
jej cienia
pozdrawiam serdecznie;))
pokochaj siebie a cień i nie tylko powróci