w oczach znak pytajnika
jeśli nie masz pomysłu
szkoda chwytać ołówek
nic z promienia odprysku
pustka w głowie szokuje
nawet wiatr cię nie cieszy
co chmurami kieruje
pokłon trawy nieszczery
sroka kłamie wierutnie
myśli czarne nachodzą
i fantazje okrutne
że znajomi zapomną
żona znowu ofuknie
że świat znany wariuje
bujda zmysły przeżera
prawdy nikt nie szanuje
fałsz się w mediach przelewa
w oczach znak pytajnika
jak ta rzeka człowiecza
swe istnienie zapina
w rwącym nurcie pozerstwa
2012-07-27
Komentarze (20)
To nad czym nie raz sie zastanawiamy Ty ladnie ubrales
w proste i przekonywujace slowa. Serdecznosci.
Uczę się pisać. Wybacz
Piszesz ładnie z sensem.......pozdrawiam życzę
samych. Słonecznych dni,,,i radosnych, poozdabiane..
Ujął mnie tak prostym, lekkim przekazem.
Pozdrawiam serdecznie
Nic dodać nic ująć-tak w życiu bywa że nieraz aż
zdziwienie mamy w oczach,a nie tylko znak pytajnika
staje nam przed nim ale wykrzyknik
również.Pozdrowionka
racjonalny, rzeczowy wiersz.
Świetny wiersz! Pozdrawiam!
stary. Bywa że afera :)
żniwem dla pozera :) Pozdrawiam Serdecznie :)
Nijak nie zaprzeczy się żadnej strofce, bo sama
rzeczywistość.
Prawda.
cała prawda...
prawda,
czy nie miało być - znak zapytania lub pytajnik?;)
Czy kiedyś dożyjemy czasów bez kłamstwa i obłudy?
Mądra, życiowa refleksja
Pozdrawiam autora.
Fajny ciekawy wiesz. Pozdrawiam.
Rytmiczny, życiowy i gorzkawy wiersz.
Pozdrawiam