OCZAMI PORZUCONEGO ANIOŁKA

Wiersz wzruszający, bo smutek aniołka wielki jak
porzucony. Dobrze że taki aniołek nie zdaje sobie
sprawy, ze swojego tragizmu, chociaż pewnie czułby
osobę mu bliską zawsze o tym samym zapachu.

dla mnie to mało poetycki tekst, bardziej relacja.
Razi to zdrobnienie "łóżeczka" - nawet jeśli domyślnie
wymawia je dziecko. Po prostu nie przekonuje, ale
pomysł ciekawy :)

poruszajacy wiersz, plusa daje bo warto, pozdrawiam

trudny temat, ujmująca treść, na plus

Niechciane, niekochane dzieci,czy w domu dziecka,czy w
szpitalu,bez rodziców zawsze źle,obco bez uczuć
.Szpital na nikogo nie wpływa dobrze.

az ciarki przeszły i zaszkliły sie oczy od lez...

wiersz napisany oczami dziecka, samotnego i smutnego

Poruszył mnie Twój piękny wiersz i widziana oczami
dziecka sala szpitalna,pozdrawiam serdecznie.

Czytając ten wiersz ubrany Twoimi słowami cofnęłam się
w czasie. Pełny smutku, ale jakże realny.

czytając twój wiersz widzi sie swiat widziany oczyma
dziecka smutny ale prawdziwy

Aż do ostatniego wersu miałam uśmiech na twarzy...
temat aktualny i bolesny. Wiersz mi się podoba -
zgrabnie ubrany temat i zaskakujące zakończenie -
zrobił na mnie wrażenie.

Czyż można to co napisałeś skomentować?

smutno mi...... znam ten temat....... wiersz
piękny.....pozdrawiam......

ładnie wczułeś się w rolę malucha i świetnie oddałeś
jego uczucia, chociaż wiersz smutny...

próba spojrzenia na zagmatwany świat niewinnymi oczami
dziecka...dobry wiersz,tylko spoza a nie "z poza"...