Oczekiwanie
płynie po niebie żagiel nadziei
maluje nieznane dotąd obrazy
utkane z marzeń czułych obietnic
dotyków dłoni uśmiechu twarzy
w ciszy poranka wrażliwym słuchem
odnajdę miejsca tam pamięć trwa
zapachy lata deszczu i tęczy
a los się uśmiechnie i szczęście da
kolejny dzień wspomnieniem znaczony
klepsydra czasu z tęsknoty ciszą
od wrót nieboskłonu coraz bliżej
serce zabiło kroki twe słyszę
i przyszła noc gwiazdami ubrana
księżyc był świadkiem to tajemnica
nienasyceni wciąż głodni siebie
prawdziwa miłość jest sensem życia
Komentarze (67)
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
zacna puenta,
pozdrawiam;)
To prawda Marianko Pozdrawiam Serdecznie
Ślicznie o miłości pozdrawiam
Jak pięknie można pisać o miłości +++. Pozdrawiam
serdecznie.
Ostatnie dwa wersy, cudne i bardzo, bardzo prawdziwe.
Uściski Marianko:-)
Się tak zastanawiam czy w szóstym wersie zamiast "tam"
napisać "gdzie" ale to tak na moje bo wiersz jest
naprawdę super:)
Pozdrawiam:)
I odpłynęłam rozmarzeniem...
Pomyślnego popołudnia:)
Piękny rozmarzony wiersz z cudowna puentą. Pozdrawiam
serdecznie.
Wiersz czyta się płynnie i obrazowo.
Marionko, w przedostatnim wersie
"nienasyceni" piszemy razem.
Pozdrawiam serdecznie :))
Piękny wiersz pełen rozmarzenia
Pozdrawiam
Piękny jak zakochanie. Pozdrawiam :)
miło się czyta a sens jest wtedy gdy pokazuje ciągle
nowe swe tajemnice te które są wyszukane
prawdziwa miłość jest sensem życia!!