Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

oczekiwanie na miłość

czy widziałeś jak niebo płacze
srebrne łzy spadają na ziemię
kropelka smutku odbita od trawy
rozpryskuje się na zimne kamienie

z nieba leją się deszczu strugi
to płacz dojrzałego człowieka
pochmurny dzień jak samotność długi
szczegόlnie gdy na coś się czeka

czekamy na słońca radosny promień
ktόry nam serca i twarze osuszy
rozgrzeje dłonie wesołym płomieniem
i ciepło wleje do zmokniętej duszy

autor

Boik

Dodano: 2008-07-24 10:15:45
Ten wiersz przeczytano 2645 razy
Oddanych głosów: 38
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (11)

marcepani marcepani

ładny rytmiczny wiersz znakomicie się czyta i przebija
z niego prawda życiowa - słońce rozświetla dzień i
duszę.

Spiaca Lady Spiaca Lady

czekasz pieknie wiec i slonce wstanie piekne po
deszczowym smutku serca

jarmolstan jarmolstan

Dlaczego do zamkniętej a nie do spragnionej duszy.
Wiersz dobrze skonstruowany byłby bez uwag gdyby udało
Ci się doprowadzić do równej ilości zgłosek w wersach.

Da-nutka Da-nutka

W doskonałe słowa i cudowną metaforę ujęte to
oczekiwanie na miłośc. Piękna wyobrażnia zawędrowała w
niebiańskie strugi. Znakomite strofy ładnie rytmicznie
napisane.

Biala dama Biala dama

Aż chce się wlać w tą "zmoknietą duszę" otuchę, radość
i szczeście. Pieknie napisany wiersz.

SUN SUN

Piękny rytmiczny wiersz...a z miłością bywa różnie ale
jeśli jest prawdziwa to najpierw pojawia się tęcza
wśród kropel deszczu,a na końcu wychodzi piękne
słoneczko:)

szybasia szybasia

Łzy tak wiele mówią, tyle wyrażają, czasami jutro nas
zalewa łzami, amiało być gładkie jak aksamit...

Madison Madison

Mimo deszczu łez potrzebna jest nadzieja, że słońce
zaświeci:)

DanutaD DanutaD

Człowiek samotny czuje sie źle- przyrównujesz go do
ponurej smutnej przyrody - z nieba leją się smugi
deszczu - to płacz dojrzałego człowieka. Każdy
potrzebuje miłości i oczekuje jej - wtedy słonko
wychodzi zza chmur.
Przyroda i miłość ida z sobą w parze, ładnie użyte
metafory, ciepły klimat wiersza, delikatne pióro.

Eloise Eloise

Tyle smutku w wierszu, płacz samotności w oczekiwaniu
na miłość. Patrzę na niebo, nawet ono płacze deszczem.
Ale słońce na pewno kiedyś wyjdzie, nie ma innego
wyjścia.

Ninoczka Ninoczka

Uwielbiam wiersze z tzw. "ukrytym drugim dnem" i taki
TU znalazłam!

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »