W oczekiwaniu na...

Kiedy dni nasze szare, jak puzzle rozsypane
Powoli zaczną układać się w logiczną całość,
Nadejdzie chwila, w której myśli rozczochrane
Nie będą już bramą zamykającą nam radość.

Gdy księżyc srebrny, pyzaty uśmiechnie się z góry
A słonko złociste ześle swą łaskę na trawy i kwiaty,
I kiedy na niebie błękitnym bielutkie powieszą chmury,
To wtedy już świat nasz nie będzie tak bardzo garbaty.

Od morza cieplutka wiaterku piosenka popłynie,
Z gracją do tańca zaprosi, upajając swoim nektarem
Pomyślność i szczęście już nigdy nas nie ominie
Bo tęcza po deszczu ulewnym nie będzie już czarem

autor

marus54

Napisany: 2005-06-22 Dodano: 2005-06-23 00:04:50

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 75

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie