W oczekiwaniu na deszcz

Wszystkim wracającym do życia (cokolwiek to znaczy!)

Z głębi spękanej ziemi,
Wychynęła do palącego świat słońca
Pani Susza – jejmość chuda i zeschła
Jak przydrożny badyl.
Patykowatą dłonią rozczochrała
resztki swoich płowych włosów
Podobnych do zetlałych trawników .
Głowę nakryła olbrzymim kapeluszem
Spopielałego różu, spod którego błyskało
dwoje oczu, czarnych jak suszone tarki,
Tylko materię sukni wybierała długo,
Zanim zdecydowała się
Na zmierzwione zeszłoroczne rżysko.
Na swej suchej, gęsiej wprost szyi,
zawiesiła łańcuch z zasuszonych oczeretów…
Jak pięknie… - westchnęła,
Przeglądając się w lusterku ostatniego bajorka.
Jest pięknie! Tylko wokół taka martwa cisza…
Nawet żaden ptak nie piśnie,
A wszędobylskie myszy zapadły w resztki traw…
Zwierzęta i drzewa nieskore są do zabawy,
A ja chciałam tylko trochę pohulać…
We skwarnym powietrzu wisi nuda…
O tam, na krzywej sośnie ruda kania kracze!
Czego pragniesz uprzykrzona ?
Pytała Susza zaskoczona.
Oj dżdżu, kra –kra, dżdżu…
Masz przecież mnie, jestem tutaj niesforne ptaszysko!
Dżdżu, dżdżu … krakała dalej kania, na dziwną jejmość
Do stracha podobną nie zwracając uwagi.
Przestań wreszcie, bo się pogniewam!
Susza zamierzyła się na ptaka uschła witką
I wtedy stał się cud:
Z nieba kropla po kropli zaczął padać deszcz ożywczy
I wsiąkał w ziemię, która pokrywała się trawą i ziołami…
Wyprostowały się drzewa i rozśpiewały ptaki…
Nawet strój Suszy zajaśniał żywymi kolorami,
a ona spuściwszy głowę, jak nie pyszna
Razem z wodą spłynęła tam, skąd przyszła…
---

autor

Eunika

Napisany: 2015-09-07 Dodano: 2015-09-13 14:07:51

Ten wiersz przeczytano 633 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie