Oczy z fotograFii Twojej **

Dla pana ze srebrnym ogonkiem, nie wiem,czy mysim....ale uroczym...

Kiedy popatrzyłam w Twe oczy
Nie cofnęłam spojrzenia
To dzień wyczarowany nocą
I nie rzekłam ci: do widzenia

Wpiłam się we wzrok rozmyty
Błękitem postrzępionych obłoków
Duszy tajniki dotąd nie odkryte
Wypisane na karolińskich zwojach

Treści zapisały się subtelniej
Okraszone rubasznym śmiechem
Zdania pulsujące mocniej i pełniej
Wypełniają się rozmów grzechem

Toż to anioł spłynął na ziemię
Sercem pękniętym na części
Trąca tych, którzy drzemią
Trzymając argumenty w swej pięści

Ma dla ciebie dar czasu
Śmiechu, smutku i hałasu
Ma dla wątpiących nadzieję
Śpieszy tam, gdzie nudą goreje

Nie pozwoli nikomu posmutnieć
Tłamsi serca bałamutnie
Zabiera w podróż kosmiczną
Rodzinę nieposkromioną i liczną

Kto z nim był z naszym guru
Doznał ludzkiego cudu
Odtąd nie zamknie się w twierdzy ciszy
On zawsze wołanie usłyszy

I jeszcze słówko rzeknę
Uroczy jego srebrzysty ogonek
Kiedy mu na spotkanie biegnę
Przecina czekanie ten dzwonek

A tak Cię zobaczyłam oczyma duszy mojej...

autor

Niezapominajka

Napisany: 2006-06-11 Dodano: 2006-06-11 00:03:34

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie