Od do
Gdy patrzę na nią, wyrasta góra.
Jest ona i wierzchołek, na który nie mam
siły wejść.
Kamienie toczą się przy każdym kroku.
Moment nieuwagi i mamy lawinę. Jak
dotrzeć?
Jak spojrzeć w oczy, kiedy cień tej góry
przysłania
wszelki koloryt i postać staje się
niewyraźna.
Zarys człowieka nie wystarcza.
Pokój z tabliczką to za mało.
Martwi też mają tabliczki
i symboliczne daty od do.
Od nich już nic nie chcemy.
Co mieli zrozumieć, co mieli poczuć,
co mieli usłyszeć,
dokonało się.
Nic już nie zmienisz,
jak składu w zamkniętej konserwie
- z terminem na wieczność.
autor
marcepani
Dodano: 2019-10-27 09:52:43
Ten wiersz przeczytano 890 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Pokój z tabliczką nie świadczy wcale o człowieku i
jego wartości.
Pozdrawiam :)
Podoba mi się, zwłaszcza druga część. To
dojrzałe.Bardzo. Pozdrawiam
Przemawia do mnie - dokonało się. Podobnie jak po -
zaczęło się nic zmienić się nie da. Jak "tabliczek"
które są dla innych.
Niektórzy uważają ,że po co wspinać się po szczeblach
w górę, kiedy można inaczej życie przeżyć. Przecież
każdego czeka ta konserwa na wieczność.
Trudno jest czasem dotrzeć do człowieka.
Pozdrawiam serdecznie...
między od do toczy się życie bogate w różne przeżycia
niosące ze sobą niespodzianki, bo nigdy nie wiadomo co
może się wydarzyć
pozdrawiam :)
Życie trzeba naprawdę chcieć przeżyć reszta utopią
domysłem...
:)
Z podobaniem za wiersz!
Ukłony i pozdrowienia.
Czasami wyrasta góra a czasami sami pięfrzymy sobie
przeszkody.
Niezwykła perspektywa; także mnie wiersz zatrzymał.
Pozdrawiam :)
Bardzo wymowny i symboliczny wiersz, zatrzymał mnie na
dłużej, a to już wielki plus.
Pozdrawiam serdecznie :-)
Już w samym tytule wiersza zamknęłaś czas, który
nazywa się życiem... pozdrawiam Cię serdecznie
Marcepani
Teoretycznie zgoda, ale praktycznie można sobie chcieć
- ale to już nic nie zmieni...
*
(polemizowałabym tylko z tym zdaniem: "Od nich już nic
nie chcemy" - ileż próśb, gróźb, wypomnień itp. muszą
wysłuchiwać...!)
wiersz skłania do refleksji :) miłego wieczoru
Dla mnie wiersz ma dwie części. Jedna o tajemniczej
postaci niczym góra, a druga od słowa "Pokój".
Generalnie skłania do refleksji nad przemijaniem.