Od tyłu

Od tyłu,
najbardziej lubią poganie,
zwierzęta nie potrafią inaczej.

Klapsy w pośladki z resztkami pudru
zaróżowiły się policzki,
wygięty kręgosłup, jak żagiel,
bliski jest złamaniu.

Coraz głośniejsze oklaski, przyśpieszają
dzwoneczki dzwonią nierówno,
żebra schowały wydęty brzuch,
piersi pełne mleka
kołyszą się u bram Rzymu z fototapety.
kurz nie opada,
nierozgrzana elektro oszczędna żarówka przygasa
zamurowane okna i drzwi
wyrównana temperatura,
łóżko, podłoga, ściany,
całe tło jest nieruchome, wyciszone.

Rohita, czerwone słońce,
bawi się jednorożcem,
odbierając kobiece zmysły,
kończy z pożądaniem, obfitym ślinieniem,
na jednej nodze załatwi wszystko.
Wchodzi nie sprawdza biletów
jego usługi są bezpłatne,
wylasowany na proroka
niczego nie nauczy
nie pomoże w zbawieniu.

Pracuje w przeciągu, szuka szpar,
łata dziury, nie patrzy w oczy,
delikatnie wyrywa włosy.
Przepełniony pneumą, silikonem
twardszym po rozlaniu od byczego rogu.
Jeden orgazm wystarczy
nie zrobią tego więcej
ciało zalane wodospadem potu,
przykleja się mokre prześcieradło,
zezowate oczy wracają na miejsce,
sztywne palce strzelają z paznokci,
skurczona skóra rozłazi się na kościach.

Herbata z skruszonych,
kiedyś wyćwiczonych mięśni
to gorzki afrodyzjak
pobudza mózg, nie pozwala zapomnieć.

Tylko jeden raz od tyłu
i nie zrobią tego więcej
byłe niewolnice jednorożca,
na świętość szans nie mają
ale czystość pozwala im myśleć.

Zrobiły to świadomie u podstaw czaszki,
nikt nie widział, nikt nie słyszał,
bez bólu i chwilowej rozkoszy.

autor

pro-gnostyk

Napisany: 2014-11-27 Dodano: 2014-11-27 11:49:33

Ten wiersz przeczytano 1624 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie