ODA DO CYWILIZACJI
Wieżowce spadające z chmur.
Wytwory ludzkiego egoizmu i próżności.
Budujecie z potęgi cierpień ludzkiej
nienawiści.
Samochody jak kadłuby karaluchów
powywracane do góry kołami.
Niczym wyrzuty sumienia, naszych ludzkich
ściętych głów.
Huragany ludzkiej namiętności, wyzwoliły
lawinę obojętności.
Ohydy i zarazy, samotności i smutku, zdrady
i żądzy.
Nażyźniejsze umysły to potęga i wiara z
kórej powstanie geniusz i wyzwoli nasz
świat.
Wiara w to ! Wiara !
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.