Oda do drzwi

Drzwi. Zamykają człowiekowi dostęp nie tylko do innego
pomieszczenia , ale również i do świata na zewnątrz.
Zapewniają schronienie w świecie własnych doznań i
przeżyć. Kroczyć ku następnym drzwiom. Czyli się
otworzyć. tak to rozumiem. Pozdrawiam serdecznie.
Dajesz do myślenia.

Pięknie opisana oda do drzwi.
W pierwotnej spólnocie nie było drzwi, ani
zamków czy też krat. Z biegiem czasu
kiedy dokuczało zimno wymyślili drzwi,
przez które swobodnie przechodziłi złodzieje to
wmontowali zamki. Z koleii
zamek nie był trudny do wymontowania
więc wstawiali kraty, a obecnie
oprócz krat przy ważniejszych obiektach
uzbrojeni ochraniacze. Idzie wiosna więc trzeba
zatrzasnąć drzwi i wyjść do natury, korzstać z jej
cudownych darów
bo drzwi mogą być przeszkodą szczęścia. Pozdrawiam

ODA DO OKNA
for NF

Siadam przy oknie-ptak za nim moknie
Wspieram się o ramę
Podziwiam panoramę
Percepcja świata na łące-mknące zające…

Choć łąka bezludna, Bajdały cienia
Jak przyjdzie Godot wszystko pozmienia
I kropla za kroplą wciąż pada i pada
Gdzie jesteś o tęczo przyjaciółko rada?

Otwórz okno percepcji na mą duszę Panie!
Wykrztuśże z siebie chociaż jedno zdanie!
Pozwól na skale Kaliopy postawić stopy

I klamka…

Tym wierszem przypomnialaś mi sytuację gdy właśnie
drzwi stały się symbolem mojego poczucia
bezpieczeństwa! i oda do drzwi staje się
rzeczywistością świata innych osób! Brawo! odkrywajmy
przed sobą swoje ŚWIATY!

w ciekawy sposob przedstawiasz drzwi jako niezbedny
elemet kazdego domu bez nich niedalo by sie mieszkac