Oda do Frytek

Nie namyślając się prawie wcale, dzierżąc nóź w ręce prawej,
obrałem ziemniaki wręcz z pasja, wróciwszy do ciebie w chwale
bo gdy żołądek o jeść wola, ja się nie katuje i sprawiam co zdołam
widząc warzywo to umiłowane, zabrałem się do dzieła i wnet go obrałem
a teraz gdy ogień chłonie jego strukturę, ja tu urzęduje lecz dzieła swego pilnuje
kolory swe zmienia, niczym jabłko w dojrzale, staje się celem istnienia, głód mój zamiera...

autor

Mari

Dodano: 2007-12-27 14:35:00

Ten wiersz przeczytano 5397 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Jedzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie