Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Oda do Mickiewicza

zimne, przygniłe
komórki lodu limfy
twarde, przystare
mięśnie gładkie prążkowane
rozciągła, prześliska
warstwa naskórka w środku
suche, ze szpikiem
ramy szkieletu kości
brunatne, spleśniałe
części paznokci przeterminowane

ulotny i trwały
spokojnej ręki ruch
i zerwanie nogi impulsem
markotny i zdecydowany
może podpalić?

już nie tym stylem
poezję miłości tworzą
nie tym kontekstem
i nie tą puentą kończą

powspominać?
może, ktoś Cię odwiedzi
jednak nie ma już miejsca nieboszczyku
niech duch Twój Adamie zazna pokoju
i w twórczości Mickiewicza zostanie!

autor

taciak

Dodano: 2006-12-02 11:24:03
Ten wiersz przeczytano 734 razy
Oddanych głosów: 7
Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Ciało
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »