Oda do miłości spóźnonej
Miłości!
Wciąż Ciebie chcę,
choć mijałaś mnie w życiu nie raz
tak,wiem-przyjdzie na mnie czas
Czekam Cię z utęsknienem
z lękiem, z serca wątpieniem
Przyjdź do mnie
Złóż pocałunek na wygłodniałych ustach
utul rozedrgane dłonie
wypełnij dusze,która jest pusta
Spraw,by oczu nie były bez blasku
by życie moje sens miało
i serce nie szukało poklasku
autor
Paciex
Dodano: 2005-09-20 17:12:29
Ten wiersz przeczytano 407 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.