Oda do poezji
O poezjo nicości przekręcie czasowy
Muzo myśli nie słowa skrytych
zakamarków
Zmuszasz do poznawania z ruszania warg
mowy
Czego ty jesteś godna świecy czy ogarków
Zapewne wielki sędzia wiekowy rozsądzi
Czy dla pokoleń przyszłych zbierasz skarby
czasu
Czy twoje skryte sedno mądrością dziś
błądzi
Czy jesteś tylko niemym bełkotem hałasu
Kto cię pokochać może ......ten co jaśniej
widzi
Co wielkością rozumu łatwiej rządzić umie
Może padnie przed Tobą ten co teraz
szydzi
Gdy twoje zagmatwane szyfry też zrozumie
Znudzony świat wyrazem który łatwo czytać
Ucieka w głębię tezy założenie mija
Trudno bańkę mydlaną umieć w locie schwytać
I zrozumieć że ziemia wciąż będzie niczyja
Może kiedyś tryumfy wielkie będziesz
święcić
I rzucisz na kolana przyszłe pokolenia
Od wieków masz wyznawców wiernych twej
pamięci
Uszczęśliwionych formą twojego istnienia
Wiersz dotyczy poezji białej , trudnej i miniaturek .
Komentarze (18)
Drogi Panie Kwasiżur
Nawet na myśl mi nie przyszło kopiowanie czyjejkolwiek
poezji, nawet nie znam tych wierszy z odległych lat.
Po prostu zbieg okoliczności.
Zawsze piszę wiersze z życiem zwiazane swoim, albo
kogoś z otoczenia, czy innych styczności z jakąś
sytuacją.
W tym akurat chodziło mi o poezja wspólczesna czasem
zakręcona tak, że aż niezrozumiałą.
Mslę, że tego wiersza zmienił się na lepsze mój
warsztat literacki, a takich wierszy jak ten
znajdziesz na beju o wiele więcej, ale to było pięć
lat temu.
Myślę, że każdy piszący wiersze, nie od razu pisał bez
zarzutu.
Zdziwiło mnie niesamowicie, kto wygrzebał tak z głębi
ten mój stary wiersz :)))
Pozdrawiam
Pełnymi garściami czerpie Pani z poematu Fryderyka
Schillera (czy raczej z przekładu Gałczyńskiego.
Świetnie skopiowała Pani klimat "Ody do radości",
tylko że ten utwór miał ostateczną premierę w 1803 r.
Szanowna autorko! Jeśli nie ma Pani ponad 200 lat to
czas przestać pisać Gałczyńskim i zacząć pisać
julką56.
i to jest poezja....
Moim skromnym zdaniem ambitny udany wiersz.
Dopracowany niemal w każdym szczególe. To mądra
przesłaniem poezja
Skrzydlate myśli unoszą się nad Twoją odą. Wiersz
odkrywa głębię Twoich przemyśleń. Naprawdę jestem pod
wrażeniem!
Gdy się posiądzie "ENIGMĘ" żaden szyfr nie będzie
straszny.Gratuluję trafnych ujęć
dobrych rymów no i samego pomyslu.
Piękna "Oda do pezji"...gratuluję pomysłu...niezwykle
udany wiersz.
Co ja tutaj mogę jeszcze dodać,ujęłaś tak dokładnie i
zrozumiale że ciężko coś zarzucić!Ale to czy ta nasza
kochana poezja jeszcze zdąży przekazać młodym
pokoleniom w takim stanie jak byśmy my to chcieli!
Dzisiejsza nasza młodzież szybko zmienia swoje
zainteresowania i nie wiem czy na lepsze?
pięknie...i oby ostatnia zwrotka była prorocza :)
Poza paroma drobnymi kruczkami wiersz prezntuje się
nieźle. Szczególnie plus za treść.
Zaskoczyłaś mnie takim dojrzałym wierszem na trudny
temat .Opowiadam się podobnie jak Ty za poezją ,która
porusza mi serce,wyobraźnię i daje do myślenia.:)
Uczciłaś ją należycie i niech płaci haracz. Ja lubię
wszystkie formy, byleby były pisane dla ludzi, a nie
były zlepkiem słów które sensu wiele nie mają. Jak
czytam wielkich tego świata, to nie mam problemów ze
zrozumieniem, tyle tytułem wyjaśnienia.
Pięknie traktujesz o poezji, metaforycznie,
poetycznie. Wspaniale czujesz poetyczność.+
Absolutnie piękny wiersz. Idealnie odzwierciedla to co
czuję.
Dokladnie moje poglady, ubralas je w piekne slowa i
zapisalas w formie wiersza.Nie pozostaje mi nic innego
tylko zgodzic sie z Toba