Oda do rotmistrza

Biało czerwona miłość,
przesiąkła przez Twój umysł i ciało,
W pierwszych twych czynach,
to uczucie obdarzyłeś chwałą,
A ojczyzna jako matka Twoja,
Wychowała od najmłodszych lat,
Wspomagała w cięższych dniach,
Pokazała życia trud.
Byś podjąć walkę znów i znów.

Na młodą pierś włożyłeś mundur zadbany,
przysiągłeś złote ideały,
Bóg Cię wsparł,
Honor wypełnił,
I Ojczyzna wiarę przywróciła.
A dzięki wartościom tym,
upór pokazałeś,
Przy bolszewickiej nawałnicy,
Polakiem zostałeś,
We wrześniowe dni,
nie zdezerterowałeś,
W Oświęcimskim piekle,
życia diabłu nie oddałeś,
W więzieniach PRL-owskich
O rodzinie nie zapomniałeś.

Smutny maj wkrótce nastał,
Wyrok przez bezpiekę został wydany,
Przez kolejne dni,
nieludzko byłeś traktowany.
Dwudziesty piąty nastąpił.
A z nim dokończył się żywot Twój,
Kat z Mokotowa morduje,
według wskazówek towarzyszy,
Zwłoki wrzuca do bratnich Ci ciał,
Gdzieś ta mogiła jest,
Gdzieś się znajduje,
Gdzieś tam leżysz,
Bohaterze nasz!

W końcu przyszła,
Wolność przez Ciebie wyczekiwana,
śmierć najgorszego wroga,
ranga w wojsku Polskim Cię awansowała,
A teraz śpij Drogi Pułkowniku,
niechże Twój sen,
proroctwem dla nas będzie!

autor

Montyl

Napisany: 2016-05-26 Dodano: 2017-03-26 16:32:37

Ten wiersz przeczytano 914 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Oda Klimat Smutny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie