Oda do Róży
Piękna Ty moja, Różo kochana.
Rozpalasz mnie od nocy do rana,koisz me
rany.
Składasz me serce w jedną całość.
Wianek Ci plotę z goździków,wieczorem
będzie odpłata.
Zerwij grzeszny owoc o północy .
Rozkochiwać się będę w twej świątyni ciała
do rana .
autor
Jędrula Kossoń
Dodano: 2014-01-30 22:46:04
Ten wiersz przeczytano 1525 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Też uważam, że zamki są zbędne, lecz w tym wierszu bym
zostawił je
Też uważam, że zamki są zbędne, lecz w tym wierszu bym
zostawił je
Też uważam, że zamki są zbędne, lecz w tym wierszu bym
zostawił je
Fajny wiersz krotko i romantycznie.
ładnie o miłości (posłuchałabym AnnWiecznaTęsknota) -
pozdrawiam:)
Romantyczny, ciepły! lubię takie wiersze! Pozdrawiam
serdecznie:)
Wiersz zatrzymał lubię takie klimaty.Pozdrawiam.
Romantycznie i zmysłowo :)
Pozdrawiam.
Bardzo ciekawie i romantycznie, pozdrawiam
Jędrku, ślicznie, romantycznie i ciekawie. Pozdrawiam
ciepło.
piękna Oda do Róży...ładnie ma na imię ta Twoja
Alutka...
Niech więc służy,
miłość Róży!
Fajny wiersz o rozy, pozrawiam serdecznie
Ach ...dziękuję za obiektywne uwagi . Pozdrawiam
Piękny,niby mało a tak wiele powiedziałeś.Bardzo
interesująco napisałeś o sobie,mamy podobne
upodobania. Cieplutko pozdrawiam :)