Oda do ucznia - poety

..dla nauczycieli ^^

Uzależniony od czasu
i na łasce demonów
kiwa się na stołku
wśród bijących dzwonów

Czarnym długopisem
przed słońcem się chroni
ze zmąconych oczu
łzy już nie uroni

W lustrze brak odbicia
światła są zgaszone
Król na Tronie Świata
stracił juz koronę

Sweter gryzie w skórę
małe grzechy pierze
nie spocznie, nie zaśnie
póki nie uwierzę

Nie cierpi prostaków
choć się z nimi zadaje
nie jest Sobą nigdy
chociaż nie udaje

W tym samym miejscu
zderza się z prostotą
zamyka zeszyt z trzaskiem
i dusi sie robotą

autor

enya_time

Dodano: 2006-12-15 12:14:59

Ten wiersz przeczytano 2308 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Szkoła

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie