Oda do Yorków

Dla Malwiny,Mili,Poli i Mania

Słoneczny poranek, cieplutki poranek,
W ogrodzie się trawka zieleni.
Za oknem biegają niesforne łobuzy
Wśród krzaków, gałęzi i kniei.

I psocą, szczekają... pomysłów jest tyle
Na wszystko, co jest dookoła,
Lecz biegną w podskokach, gdy tylko usłyszą,
Że pani do domu je woła.

Czym on tak się bawi? Tak szczeka wesoło?
A ciągnie, że cały się kuli.
No tak... No to pięknie... To miałem już chyba...
To rękaw od mojej koszuli.

"Przepraszam, przepraszam, naprawdę nie chciałem.
A po co na krześle leżała?
To ona, to ona, to ona jest winna,
To ona się na nas rzucała.

A guzik to szczekał i warczał złośliwie
I wrednie się gapił gałami.
Musiałem go ugryźć, poszarpać troszeczkę,
Bo przecież jesteśmy psami".

Wieczorem kanapka i brzuszkami do góry
Wytchnienie po dniu pełnym psoty.
I pytam go słodko: Co dzisiaj robiłeś?
"Najfajniej to gania się koty".

I mógłbym tak pisać i pisać,
I mógłbym nie kończyć już wcale.
To moi są przyjaciele.
To moje słodkie brzydale.

autor

dssk

Napisany: 2015-01-04 Dodano: 2015-01-04 23:02:38

Ten wiersz przeczytano 2308 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie