Odarta ze złudzeń

refleksyjnie napisane...

wiersz poprowadzony niemal idealnie - w jednym tylko
(wybacz szczerość) fragmencie nieco ucieka klarowność
co do podmiotu (powstaje wahanie, niepewność - czy tą
"nieznajomą" nie jest aby owa czterolistna). Wpisuję
się już po gremialnych odwiedzinach tzw publiczności,
w czasie których zresztą oddałem głos (bez koment) z
własnego nicka. Teraz - uzupełniam o komentarz i -
wiersz zasługuje - o jeszcze jeden punkt

dobry wiersz...pożegnanie ze złudzeniami

choc smuty odarty z wiary pozostaje zawsze
nadzieja...trwa przy nas.....pozdrawiam...

Skrzydlacie cudowny!

"otworzyła hermetyczne okno" uwolnić białe gołębie- a
najważniejsze uwolnić siebie z niewoli własnej wiary w
iluzję... czasem sami budujemy wokół siebie klatkę
pozornie niedostrzegalną dla innych, dlatego tak
bardzo niebezpieczną... pozdrawiam ;) A.S.

często karmimy się złudzeniami... dobry wiersz ...
pozdrawiam

Bardzo pięknie i profesjonalnie napisany wiersz, tylko
pogratulować.Chciała bym, aby tak było jak mi
napisałaś w komentarzu, ale ja na zapomnienie nie mam
nadziei, za bardzo go kochałam...Dziękuję i z serca
pozdrawiam :))

Jesień wprowadza w nasze serca taki dziwny smutek, ale
będzie Wiosna i nowe marzenia:)

dobry wiersz pozdrawiam :)

Ładne, symboliczne pożegnanie ze złudzeniami.

Jak już pozbędziesz się złudzeń, to zacznij marzyć, w
tej krainie będziesz bezpieczna, tam serce spokojne,
to przestrzeń osobista spełnionych oczekiwań.

Interesujący wiersz, z przekonaniem daję!+!

To jak oczyszczenie

Smutno dziś u Ciebie...ale nie można się
poddawać...chwytaj się chociażby nitki nadziei...i nie
myśl że to już ostatni zakręt..bo jeszcze nie raz
zaświeci słońce dla Ciebie..