Odbiło się na drugą strone.

Z deszczu płyną nasze myśli,
piorunami piszesz na chustkach dialogi nieba z piekłem.
twoje usta rymują sie z moimi
gdy pierwszy wers nas tatuujesz mi na źrenichach,
resztę wyryję na tabliczkach jutra

Całujemy pochowanych w zaułkach ludzi,
być otwierał drzwi ze starych cegieł,
widzę już tylko rozkosz Twoich oczu odbijających się w oknie na poddaszu.

To było sto chwil stamtąd,
stałeś się tęczą w kolorze nieba
która jest zawsze,
ale jej nie ma.

autor

noise

Napisany: 2007-05-02 Dodano: 2008-07-13 21:59:07

Ten wiersz przeczytano 5174 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Optymistyczny Tematyka Jedzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie